Drzewo życia

O matko moja! Dlaczego?! Jak to?! Arcydzieło?! Ludzie! Nie! Nie dajcie się! Złota Palma?! Dla osłów!

I gdyby nie Brad Pitt oraz Sean Penn to film po 3 tygodniach grania na pustej widowni by zszedł, a tak sobie lata i mami...

Dinozaury, National Geographic, Krystyna Czubówna, wygaszacz ekranu - takie komentarze na widowni... Ktoś wybiegł krztusząc się popcornem, ktoś inny długo nie wracał z toalety...

Znowu jak w przypadku "Melancholii" można było zrobić krótszy film, o amerykańskiej rodzinie, jeśli już reżyser bardzo chciał... Ale jedynie to by było któreś tam dziełko w temacie...

Stanowcze nie nie i jeszcze raz nie.

Melancholia

Mam gdzieś, że LVT został persona non grata w Cannes za głupoty dotyczące nazistów (być może był pod wpływem ziół, jakby powiedziała Doda). On powinien być wywalony za hochsztaplerstwo, pretensjonalność i szarlataństwo! Nuda, film nic nie warty, nie stawiający żadnych pytań, na które warto by szukać odpowiedzi pod wpływem jego obrazu, miałkość i jeszcze jeszcze jeszcze.

Ładne pierwsze momenty, ale może krótki metraż trzeba było zrobić? A nie osiem kwadransów w oczekiwaniu na pseudokatastrofę! Lubię Charlotte, Dunst błysnęła smakowitą piersią, ale PO CO?! PO CO?!

Wyszedłem zniesmaczony i oszukany.

I to niestety nie był koniec.

ps. Czy gdybym na pierwszej części nie drzemał - coś by to zmieniło?
ps2. Tu Krzysztof Varga - czytałem jego tekst wcześniej, ale że mam słabą pamięć i lubię mieć własne zdanie, nie zgadzam się, że miał na mnie wpływ. O nie.

W lepszym świecie

To film który stawia pytania, na które odpowiedź mnie ciekawi. Ciekawiłaby mnie moja odpowiedź. Cholera nie wiem co bym zrobił w sytuacji pojawienia się zła, przemocy zwłaszcza w obecności mojego syna. Ta niepewność bolała podczas całego seansu. Czy uderzyłbym? Czy skoro mam wątpliwości, to jednak nie?

?

Anton, który ponosi porażkę swojej filozofii non-violence umywając jak Piłat ręce, gdy oddaje zbrodniarza pod osąd ludu (czyt. lincz), de facto postępuje słusznie. Dzięki temu zło zostaje ukarane i powstrzymane. Czy tak nie powinien zrobić i w Europie? A może właśnie - to jest Afryka, inny świat, inne zachowanie?

Odbiór duńskiego filmu dzień po wydarzeniach w Norwegii był swego rodzaju ilustracją, jakimś błyśnięciem flesza i zostawił na siatkówce widok chłopca konstruującego bombę. Z niczego. Z łatwością. Mnie to nie zaskoczyło, ale ten dialog z dniem poprzednim jednak przepuszczał ciarki po karku.

Trochę pod koniec wypadki potoczyły się tak, że nie dziwi Oscar. Dobre zdjęcia, kolory. Polecam.

Nic do oclenia

Na piątek, na wesoło - tak, ale półgębkiem, raz na jakiś moment.
Niemniej (cenię to słowo, owszem) kontakt z kinem (nie licząc repertuaru chłopięcego) został przywrócony i to cieszy.

Lubię kino za taką rozrywkę, lubię.

Ładny mamy początek października, nieprawdaż?